ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ από την ημερίδα για την Καταστατική Θέση των Αιρετών που συνδιοργάνωσε η ΕΝΩΣΗ ΔΗΜΑΡΧΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ με την ΠΕΔΑ

 

 

Η διαμόρφωση ενός πλαισίου θεσμικών και πολιτικών διεκδικήσεων σχετικά με την «καταστατική θέση» βασίζεται σε δύο άξονες: α) Οι αιρετοί βελτιώνουν τις συνθήκες άσκησης των καθηκόντων τους προς όφελος της αποστολής τους και όχι των ιδίων και β) η κοινή συνισταμένη των αντίστοιχων «θέσεων» των ευρωπαίων αιρετών διαμορφώνει ένα minimum  ευρωπαϊκό κεκτημένο από το οποίο δεν επιτρέπεται υποχώρηση.

 

Α.  ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Βασικές παραδοχές

 

α. Οι αιρετοί είναι φορείς πολιτικής εντολής

Η επιλογή των πολιτών που θα στελεχώσουν τα αιρετά όργανα ενσωματώνει και την πολιτική εντολή να ρυθμίζουν και να διευθύνουν τις δημόσιες υποθέσεις  με κατεύθυνση την υλοποίηση της πολιτικής στοχοθεσίας που έθεσαν στην  κρίση της τοπικής κοινωνίας.

β. Οι αιρετοί  δεν είναι «επαγγελματίες της πολιτικής»

Η πολιτική και κυρίως η ανάληψη αιρετού αξιώματος δεν είναι ισοδύναμη με την άσκηση επαγγέλματος. Αποτελεί μία παρένθεση στην επαγγελματική ζωή του πολίτη, ανεξάρτητα εάν αυτή η παρένθεση διαρκέσει για πολλές θητείες. Συνεπώς οι αιρετοί, της τοπικής αυτοδιοίκησης, δεν είναι «επαγγελματίες πολιτικοί» και δεν ασκούν την πολιτική ως επάγγελμα.

γ. Οι αιρετοί πρέπει να ασκούν χωρίς περιορισμούς και «βάρη» την αποστολή τους.

Η μη αποτίμηση της αξίας του χρόνου που διαθέτει ιδίως μάλιστα όταν αναγκάζεται να απωλέσει χρόνο και εισόδημα από την εργασία του για να αφιερωθεί στα καθήκοντα του αιρετού συνιστούν αρνητικούς παράγοντες και λειτουργούν ως εμπόδια που γίνονται «βάρη» και δυσχεραίνουν την αποστολή του.

δ. Διαρκής βελτίωση των ηγετικών δεξιοτήτων – πρόσβαση στην εξειδικευμένη γνώση.

Ο αιρετός χρειάζεται να έχει στη διάθεσή του πληθώρα πληροφοριών και γνώσεων πέραν ασφαλώς εκείνων που εμπεριέχονται στα δεδομένα της διοίκησης και τα οποία πρέπει να είναι πάντοτε στη διάθεσή του. Η πρόσβαση στη γνώση και την πληροφορία καθώς και η διάχυση των καλών πρακτικών σε  εθνικό,  ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο αποτελούν την αφετηρία για την βελτίωση των ηγετικών δεξιοτήτων του αιρετού.

ε. Νομική ευθύνη των αιρετών. Αρχές της χρηστής διακυβέρνησης, της λογοδοσίας και της κατοχύρωσης του δημοκρατικού κύρους των αιρετών

Το σύστημα ρυθμίσεων που αναφέρονται στην νομική ευθύνη και στην νομική προστασία των αιρετών καταστρώνεται και ένα σύστημα κρίσιμων υποχρεώσεων που απορρέουν ασφαλώς από την αρχή της νομιμότητας και του κράτους δικαίου αλλά συντελούν εφόσον τηρούνται απαρέγκλιτα στην ενίσχυση του δημοκρατικού τους κύρους, δηλαδή στην ενίσχυση του ρόλου τους και του νομικοπολιτικού τους status ως φορέων πολιτικής εντολής και λειτουργών του δημοκρατικού πολιτεύματος.

 

Β.  ΥΠΑΡΧΟΝ ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

Το Θεσμικό Πλαίσιο, που αναφέρεται στην καταστατική θέση των αιρετών περιγράφεται:

  • Στο Σύνταγμα της χώρας μας
  • Στον Ευρωπαϊκό Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας
  • Στους Νόμους του Κράτους

α. Η αναφορά στο Σύνταγμα όσον αφορά στον θεσμό είναι σαφής.

«Διοικητική και Οικονομική Αυτοτέλεια» και μη δυνατότητα του Κράτους   «να εμποδίζει την πρωτοβουλία και την ελεύθερη δράση του».

β. Η αναφορά στο ΕΧΤΑ (άρθρο 7) επίσης

  1. «Το καταστατικό των τοπικών αιρετών πρέπει να εξασφαλίζει την ελεύθερη άσκηση της εντολής τους».
  2. «Το καταστατικό πρέπει να επιτρέπει επαρκή οικονομική αποζημίωση για τα έξοδα που προκύπτουν από την άσκηση της εντολής καθώς και ενδεχομένως την οικονομική αποζημίωση των διαφυγόντων κερδών η αμοιβή του παρεχόμενου έργου και αντίστοιχη κοινωνική κάλυψη».
  3. Τα καθήκοντα και οι δραστηριότητες που είναι ασυμβίβαστα με το αξίωμα του τοπικού αιρετού δεν μπορούν να καθορίζονται παρά με νόμο ή με βασικές νομικές αρχές. ( ο χάρτης αυτός ενσωματώθηκε στο Ελληνικό δίκαιο της Τ.Α. με τον Κυρωτή Νόμο 1850/1990).

γ. Οι Νόμοι που αφορούν κυρίως στην καταστατική θέση των αιρετών είναι βασικά:

  • Ο Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας (2006)
  • Ο Ν. 3852/2010 (Καλλικράτης)

 

Γ.    ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ

  • Δυστυχώς, ενώ οι Νόμοι στους οποίους φθάσαμε με μεγάλους αγώνες της Αυτοδιοίκησης κόντρα σε ένα συγκεντρωτικό και πολλές φορές ανταγωνιστικό Κεντρικό Κράτος, θα έπρεπε να τείνουν να ικανοποιήσουν τις βασικές επιταγές των δύο (2) πρώτων θεσμών (α’ και β’), παρατηρείται μια σαφής και κατ’ εξακολούθηση υποβάθμιση των ελαχίστων μάλιστα προνοιών, για τον ίδιο τον αιρετό.
  • Πληθώρα Νομοθετικών διατάξεων, τροποποιήσεων και παραπομπών, υπουργικών αποφάσεων του αρμόδιου αλλά και εμπλεκομένων Υπουργείων, Εγκυκλίων κλπ. έχει δημιουργήσει, ένα πλαίσιο λειτουργίας για τους αιρετούς χαοτικό και αναποτελεσματικό, ενώ η υποβάθμιση της καταστατικής θέσης τους είναι ραγδαία.

 

Δ. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

  1. I. ΘΕΣΜΙΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ
  1. ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΟΥ της ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΑΠΟ τον ΜΗ ΑΙΡΕΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟ

Είναι φανερό ότι ο Αιρετός της Αυτοδιοίκησης είναι ο εκφραστής – εντολοδόχος της Λαϊκής Κυριαρχίας.

Οι ρυθμίσεις που αφορούν στον τρόπο λειτουργίας του και εν γένει, στον τρόπο αντιμετώπισής του από το Κράτος δεν μπορεί να ταυτίζονται με αυτές του διορισμένου δημοσίου υπαλλήλου.

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Να επανεξετασθούν σύμφωνα με το παραπάνω πνεύμα, όλο το φάσμα των «διευκολύνσεων» που αφορούν στον αιρετό (π.χ. μετακινήσεις κλπ.) και μάλιστα ιδιαίτερα εκείνων που δεν έχουν οικονομικό κόστος.

 

  1. Το θέμα της ΠΟΙΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ των ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ ΣΥΜΠΟΛΙΤΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗΝ Τ.Α. ΩΣ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ

Η βελτίωση του αυτοδιοικητικού περιβάλλοντος που πλήττεται από την λασπολογία ή την σκανδαλολογία, (που τροφοδοτούνται από Μ.Μ.Ε. ) αλλά και μεμονωμένες κατακριτέες συμπεριφορές λίγων αιρετών είναι ένα θέμα που θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα.

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Η θέσπιση του μέτρου της έκπτωσης του αιρετού για το υπόλοιπο της θητείας του εφ’ όσον καταδικασθεί τελεσίδικα για συκοφαντική δυσφήμιση.

 

  1. ΟΜΑΛΗ ΕΠΑΝΕΝΤΑΞΗ ΣΤΟΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΒΙΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΕΛΕΣΑΝΤΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ

Είναι προφανές ότι η θητεία του αιρετού Δημάρχου, είναι μια «παρένθεση» της επαγγελματικής τους πορεία, αφού σε καμμία περίπτωση το λειτούργημα του Δημάρχου, θεωρείται επάγγελμα.

Ιδίως για τους ελεύθερους επαγγελματίες, η ομαλή επανένταξη στην αγορά και η άμβλυνση των επιπτώσεων από την μακρόχρονη πολλές φορές απουσία τους, είναι εκ των ουκ άνευ για την προσέλκυση ποιοτικού πολιτικού προσωπικού. Επίσης οι μακροχρόνιες εκκρεμότητες που αφορούν στη μη έγκαιρη ολοκλήρωση των κατασταλτικών ελέγχων (ποινικών και οικονομικών) δημιουργούν ανυπέρβλητες δυσκολίες στην ομαλή επανένταξη στον επαγγελματικό βίο.

Επίσης η αξιοποίηση της εμπειρίας, των γνώσεων, και του κύρους που πολλοί διατελεσάντες Δήμαρχοι διαθέτουν, μπορεί να συμβάλλουν στην αποτελεσματικότητα του Θεσμού.

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ:

α. Λίστα Επικρατείας σε κάθε ψηφοδέλτιο σε ποσοστό 10% επί του συνόλου των Δ.Σ.

β. ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΕΝΩΣΕΩΝ ΔΗΜΑΡΧΩΝ σε κάθε ΠΕΔ με μέλη τους τους διατελούντες και τους διατελέσαντες Δημάρχους σαν συμβουλευτικό Όργανο, αλλά και Όργανο Εσωτερικού Ελέγχου της Αυτοδιοίκησης.

γ. Σύντμηση προθεσμιών παραγραφής ποινικών, πειθαρχικών και αστικών ευθυνών και έγκαιρη ολοκλήρωση των κατασταλτικών ελέγχων.

δ. Άμεση εκλογή των Προεδρείων των Θεσμικών Οργάνων ΠΕΔ – ΚΕΔΕ από τους εκλεγμένους εκλέκτορες από τα Δ.Σ. των Δήμων

ε. Κατοχύρωση της προϋπηρεσίας του Δημάρχου ως προϋπηρεσία Διευθυντικής Θέσης για τους Υπαλλήλους του ευρύτερου Δημοσίου Τομέα.

 

β. ΘΕΣΠΙΣΗ ΕΝΙΑΙΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΙΑΙΑΣ ΑΡΧΗΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΣ.

 

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Σύσταση μεικτής επιτροπής ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ – ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ που θα συντάξει ένα Κώδικα, που θα περιλαμβάνει όλο το φάσμα των αρμοδιοτήτων, υποχρεώσεων και δικαιωμάτων των ΟΤΑ και τον αιρετών τους (έναντι όλων των Υπουργείων), καταργουμένων όλων των άλλων νόμων, όπως και μια Ενιαία Αρχή Ελέγχου, με ενιαία και σαφή κριτήρια ελέγχου, που θα συμβάλλουν στην αποτελεσματικότητα του έργου των αιρετών και των υπαλλήλων.

 

  1. ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ επί τοπικών υποθέσεων

Η Αποκέντρωση του Κράτους, που προβλέπεται στο Σύνταγμα μπορεί να επιτευχθεί και με μια γενναία παραχώρηση νομοθετικής πρωτοβουλίας, κυρίως σε θέματα τοπικού ενδιαφέροντος από την Κεντρική Εξουσία στα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια. Το Κράτος θα πρέπει να κρατήσει τον επιτελικό του ρόλο εφαρμόζοντας τις αρχές της εγγύτητας και της επικουρικότητας.

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Ευρεία αναφορά στον Κώδικα για παραπομπή στα Δημοτικά Συμβούλια για μια σειρά αποφάσεων που αφορούν σε τοπικές υποθέσεις αλλά και τη λειτουργία του Δήμου και των αιρετών του.
  1. ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ – ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ

Με τον πολλαπλασιασμό των αρμοδιοτήτων καλούνται οι αιρετοί και οι υπάλληλοί της Τ.Α. να αντιμετωπίσουν ποικίλα προβλήματα, που μια ελιππής ή λανθασμένη αντιμετώπισή τους πλήττουν το Δημόσιο συμφέρον, αλλά πολλές φορές ταλαιπωρούν και τους ίδιους.

Επομένως είναι επιτακτική ανάγκη να στηθούν θεσμοί, από Υπουργεία και Συλλογικά Όργανα, για διαρκή εκπαίδευση και επιμόρφωση των αιρετών.

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Ίδρυση από την ΚΕΔΕ, μια μόνιμης δομής εκπαίδευσης και επιμόρφωσης αιρετών, με υποχρεωτική συμμετοχή των αιρετών, ως και αξιοποίηση των γνώσεων και των εμπειριών των διατελεσάντων Δημάρχων.

 

ΙΙ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ που αφορούν στον ΑΙΡΕΤΟ

  1. Αντιμισθία

Στον σκληρό πυρήνα του δικαιώματος της αντιμισθίας βρίσκεται η θέση ότι: ο αιρετός επιλέγεται από το εκλογικό σώμα για να ασκήσει τα καθήκοντά του προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος και της αντίστοιχης τοπικής κοινωνίας και για να  φέρει σε πέρας την αποστολή του υποχρεώνεται να διαθέσει όλο τον αναγκαίο χρόνο αλλά και να καταβάλλει προσωπικές δυνάμεις. Έχει συνεπώς αναγκαστική απώλεια εισοδήματος και ταυτόχρονα πρέπει να καταβάλλει εργασιακές δυνάμεις προκειμένου να εκτελέσει τα καθήκοντά του τα οποία μάλιστα από την φύση τους απαιτούν αυξημένη ευθύνη, άσκηση ανώτατης διοίκησης  και χρηστή αλλά και αποτελεσματική διαχείριση ανθρώπινων και οικονομικών πόρων.  Οι αιρετοί που διαθέτουν όλο τον χρόνο στην αποστολή τους δικαιούνται της Αντιμισθίας.

 

  • ΠΡΟΤΕΝΕΙΤΑΙ: Η διατήρηση του κριτηρίου του πληθυσμού και η βάση των αποδοχών αντίστοιχα με όσα ισχύουν για τους αιρετούς του Κοινοβουλίου στα επίπεδα που όριζε ο νόμος 3852/2010. Το σύστημα αυτό είναι υποχρεωτικό και ενιαίο για όλη την χώρα.

 

Εναλλακτικά πάντως μπορεί να εξεταστεί και η προαιρετική εφαρμογή, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, κανονιστικής ρύθμισης που θα επιτρέπει αύξηση της αντιμισθίας έως 30% ανάλογα με τα ίδια τακτικά έσοδα του Δήμου  και εφόσον τα τακτικά έσοδα υπερβαίνουν ένα καθορισμένο όριο.

Ως  προς τον αριθμό των αμειβομένων αντιδημάρχων, η ρύθμιση που επιτρέπει την διάκρισή τους σε έμμισθους και άμισθους είναι παντελώς ατυχής και αβάσιμη.

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Η διατήρηση της ρύθμισης του ν.3852/2010 όπως ίσχυε αρχικά. Ο αριθμός των Αντιδημάρχων προσδιορίζεται από τον νόμο και δεν μπορεί να είναι μικρότερος του αριθμού των δημοτικών ενοτήτων αυξανόμενος έως δύο επιπλέον.

 

  1. Αποζημίωση για συμμετοχή στα Όργανα

Η κατάργηση της αποζημίωσης για συμμετοχή στα όργανα που ίσχυε για τους δημοτικούς συμβούλους και τα μέλη της οικονομικής επιτροπής  έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το άρθρο 7, παρ.2 του Ευρωπαϊκού Χάρτη Τοπικής Αυτονομίας. Η αποζημίωση προς τους δημοτικούς συμβούλους δεν έχει την έννοια ούτε των εξόδων παράστασης ούτε της αντιμισθίας αλλά αποτελεί κάλυψη των διαφυγόντων εισοδημάτων για τον χρόνο που διαθέτουν σε βάρος του εργασιακού, επαγγελματικού τους χρόνου για την άσκηση της εντολής αλλά και των δαπανών που καταβάλλουν προκειμένου καταστεί δυνατή η άσκηση των καθηκόντων τους (δαπάνες μετακίνησης).

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Η επαναφορά των διατάξεων για την αποζημίωση των μελών των Δημοτικών Συμβουλίων και των διοικητικών επιτροπών (Οικονομική και Ποιότητας Ζωής) των Δήμων.

 

  1. Ασφαλιστικές εισφορές

Η κάλυψη των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των αιρετών, Δημάρχων και Αντιδημάρχων,  που επιλέγουν προαιρετικά ή υποχρεωτικά την λήψη ειδικής άδειας για όλη τη διάρκεια της θητείας, για την απουσία από την εργασία τους προκειμένου να ασκήσουν την πολιτική εντολή, αποτελεί ένα πάγιο αίτημα ευλόγως συνυφασμένο με τον σκληρό πυρήνα της καταστατικής θέσης. Εφόσον ο εργαζόμενος ή ελεύθερος επαγγελματίας αιρετός απέχει από την εργασία ο Δήμος έχει υποχρέωση να του συμπληρώσει το κενό στην κάλυψη των εργοδοτικών εισφορών αλλά και των εισφορών του ως εργαζομένου.

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Ο Δήμος να πληρώνει τις εργοδοτικές εισφορές οι οποίες αποδίδονται στο αντίστοιχο ταμείο του αιρετού

Ο Δήμος να πληρώνει τις εισφορές εργαζομένων – αιρετών οι οποίες αποδίδονται στο αντίστοιχο ταμείο του αιρετού

Αυτό να ισχύει για όλα τα ταμεία και για όλους τους αιρετούς που δικαιούνται αντιμισθίας.

Κατά τα λοιπά προτείνεται  η ισχύς των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών  δικαιωμάτων των αιρετών όπως ρυθμίζονται από το νομικό πλαίσιο των ασφαλιστικών ταμείων της επαγγελματικής ή εργασιακής τους κατηγορίας.

 

  1. Χορηγία Δημάρχων- Εισφορά ΤΑΔΚΥ- Εφάπαξ Βοήθημα

Η χορηγία δεν ισχύει πλέον για τους εν ενεργεία Δημάρχους που δεν είχαν θεμελιώσει δικαίωμα έως την θέση σε ισχύ του ν.4172/2013.

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: α) η κατοχύρωση της χορήγησης του ισχύοντος εφάπαξ βοηθήματος με βάση τις εισφορές στο ΤΑΔΚΥ για όλους τους Δημάρχους των οποίων λήγει η θητεία εντός τριμήνου από την λήξη της.

β) Η επαναφορά της χορηγίας στους εν ενεργεία Δημάρχους αφού το μέτρο αφορά σε μικρό αριθμό Δημάρχων και μειωμένο κόστος.

 

ΙΙΙ. ΝΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ

  1. Ιδιάζουσα δωσιδικία

Η ιδιάζουσα δωσιδικία για τους Δημάρχους καθιερώθηκε με τον Ν.3463/2006 και ίσχυσε έως το 2011. Με τη διάταξη της παραγράφου 1 του  άρθρου 10 του ν.3904/1910 καταργήθηκε για όλους τους δημοσίους λειτουργούς και για τους Δημάρχους.

Η ιδιάζουσα δωσιδικία δεν αποτελεί προνόμιο ούτε καθιστά καλύτερη την θέση του Δημάρχου ενώπιον της ποινικής δικαιοσύνης αλλά προστατεύει το κύρος τους ως Ανώτερου Αιρετού Δημόσιου Λειτουργού και ταυτόχρονα επιτρέπει την αντικειμενική κρίση από έμπειρο δικαστή και αμεσότερη απόδοση δικαιοσύνης έτσι ώστε είτε να προστατεύεται ο Δήμος και το δημόσιο συμφέρον όταν κρίνεται ένοχος είτε επίσης να προστατεύεται, πέραν του ιδίου, πάλι ο Δήμος και το δημόσιο συμφέρον όταν είναι αθώος. Επίσης να αποφεύγεται με αυτόν τον τρόπο η εικόνα της ποινικοποιημένης λειτουργίας του αιρετού στα όρια της τοπικής κοινωνίας την οποία αυτός έχει επιλεγεί να διοικήσει.

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Να επανέλθει η ιδιάζουσα δωσιδικία για τους Δημάρχους όπως ίσχυε πριν την τροποποίηση του άρθρου 111 παρ.7 (νυν 6) του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

 

2.Συνέπειες της ποινικής ευθύνης

Η απόδοση ποινικής ευθύνης έχει ως συνέπεια την επιβολή διοικητικών μέτρων της αργίας ή της έκπτωσης στον αιρετό. Το άρθρο 236 του ν.3852/2010 που διέπει τις συνέπειες της  καταδίκης των αιρετών από το ποινικό δικαστήριο  καταστρώνει ή μάλλον επαναλαμβάνει μία σειρά από πλημμελήματα για τα οποία η καταδίκη του αιρετού επισείει και το διοικητικό μέτρο της αργίας αρχικά και εν συνεχεία της έκπτωσης.

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Η κατάργηση της ποινής της αργίας ως διοικητικού μέτρου μετά από πρωτόδικη απόφαση για τα πλημμελήματα του άρθρου 236. Μπορεί να διατηρηθεί μόνο μετά την οριστική και τελεσίδικη καταδίκη, κατά την κρίση του αρμοδίου εποπτεύοντος οργάνου (Ελεγκτής Νομιμότητας) και σε διάρκεια που το ίδιο κρίνει αναγκαία, όχι πάντως περισσότερη των έξι μηνών.

Ως προς τα κακουργήματα προτείνεται η διατήρηση της αργίας ως διοικητικού μέτρου μόνο μετά από την πρωτόδικη καταδίκη και όχι την παραπομπή με αμετάκλητο βούλευμα ή απευθείας κλήση όμως ισχύει σήμερα. Εξαιρούνται ασφαλώς οι περιπτώσεις που επιβάλλουν την προφυλάκιση του κατηγορουμένου οπότε πρακτικά  επιβάλλεται και η ποινή της αργίας.

Κατόπιν των παραπάνω προτείνεται το διοικητικό μέτρο της έκπτωσης να ισχύει  μόνο μετά την τελεσίδικη απόφαση για κακούργημα.

 

 

3.Κατάργηση του άρθρου 237 του ν.3852/2010 περί παύσης των αιρετών

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Να καταργηθεί η διάταξη του άρθρου 237 του ν.3852/2010 περί παύσης των αιρετών διότι ισχύει η έκπτωση ως πειθαρχική ποινή και ως διοικητικό μέτρο κατόπιν καταδίκης του αιρετού.

Η διαδικασία της επιβολής της πειθαρχικής ποινής της έκπτωση καταστρώνεται με το άρθρο 234 του ν.3852/2010 με όμοιο τρόπο και διαδικασία όπως και η επιβολή της παύσης όπως ορίζεται στο άρθρο 237 του ίδιου νόμου.

 

4.Τριετής παραγραφή της πειθαρχικής ευθύνης

Η παράταση της παραγραφής από τριετία σε πενταετία δεν  προσφέρει στην επιβολή της χρηστής διαχείρισης και της νομιμότητας διότι  κατά την διάρκεια των πέντε ετών η προκληθείσα ηθική ζημία στον Δήμο είναι ανεπανόρθωτη η δε κίνηση της διαδικασίας σε χρόνο πολύ πέραν του γεγονότος του πειθαρχικού αδικήματος καθιστά τη διαδικασία ανεπαρκή.

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Η προθεσμία παραγραφής να είναι τριετής και για τα πειθαρχικά αδικήματα.

 

5.Δημοσιότητα της Δήλωσης Περιουσιακής Κατάστασης (Πόθεν έσχες)

  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ: Η διαμόρφωση ειδικού προτύπου δημοσίευσης των περιουσιακών στοιχείων με βάση το οποίο η πλήρης Δήλωση να δημοσιεύεται ευθύς με την ανάληψη των καθηκόντων κάθε υπόχρεου αιρετού και κάθε χρόνο να δηλώνεται η μεταβολή των εισοδημάτων και της περιουσιακής κατάστασης του αιρετού κατά τη διάρκεια της θητείας του όπως επιβάλλει άλλωστε η ratio της διάταξης περί δημοσιότητας της περιουσιακής κατάστασης των αιρετών.

 

  1. IV. ΘΕΣΜΙΚΑ
  • ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ:

α) Η συγκρότηση ενός «Παρατηρητηρίου Καταστατικής Θέσης» στο πλαίσιο της ΚΕΔΕ το οποίο να καταγράφει προβλήματα, να επεξεργάζεται λύσεις και να τεκμηριώνει καλές πρακτικές σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Ενδεχομένως και στο πλαίσιο της «Δομής Εσωτερικού Ελέγχου» που προτείνεται από την «Μελέτη για την Καταστατική Θέση των Αιρετών»(Δημ. Κατσούλης, Ι.Τ.Α. 2013) να συγκροτηθεί παρά την ΚΕΔΕ.

β) Θέσπιση ειδικού τμήματος στην Δικαιοσύνη στελεχομένου από έμπειρους στα Αυτοδιοικητικά, δικαστές, κατ’ αντιστοιχία του Ελεγκτικού Συνεδρίου, για εκδίκαση υποθέσεων που αφορούν στην Αυτοδιοίκηση και τους αιρετούς της.

γ) Θέσπιση διατάξεων για την υποχρεωτικότητα σύμφωνης γνώμης των ΟΤΑ , σε θέματα (αδειοδοτήσεις κλπ) που αφορούν στην προστασία του Περιβάλλοντος (π.χ. εγκατάσταση κεραιών κινητής τηλεφωνίας, Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, Δασικά, Ρύπανση κλπ).

δ) Απάλειψη κωλυμάτων για συμμετοχή των Αιρετών της Αυτοδιοίκησης στις Εθνικές εκλογές (κατ’ αντιστοιχία των δικαιωμάτων των Αιρετών του Κοινοβουλίου).

ε) Καθιέρωση Τμήματος στο Ελεγκτικό Συνέδριο για γνωμοδότηση προ του προληπτικού ελέγχου για δαπάνες των Δήμων ανεξαρτήτως προϋπολογισμού.