ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ: Ωραία, ευχαριστούμε και τον… Έβαλε θέματα ο Δήμαρχος, ο κύριος Χαρχαλάκης.
Πάμε στον κύριο Γιάννη Δημητριάδη, νέος συνάδελφος, τον Δήμαρχο Πόρου.
Γ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ: Καλημέρα και από εμένα. Να ευχαριστήσω και εγώ πάρα πολύ για την πρόσκληση και για την όλη διοργάνωση. Θα προσπαθήσω να είμαι πολύ συντομότερος από τον φίλο τον Στράτο, που είπε θέματα που μας απασχολούν όλους και θεωρώ ότι κάλυψε πάρα πολύ και ζητήματα που είχαμε στο μυαλό μας οι εν ενεργεία Δήμαρχοι και ξεφεύγουν από την καθαριότητα, αλλά έπρεπε να ακουστούν.
Σε σχέση με την καθαριότητα και την διαχείριση απορριμμάτων στα νησιά, καταρχήν θέλω να πω ότι το κάθε νησί έχει τις ιδιαιτερότητες του, επομένως θα ήταν λάθος αν προσπαθούσαμε αναγκαστικά να επιδιώξουμε και να εντοπίσουμε μια κοινή λύση, ένα κοινό μοντέλο που μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα νησιά. Χρειαζόμαστε μια λίγο πιο θεωρητική προσέγγιση πάνω στην οποία το κάθε νησί, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του και τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά του κυρίως, θα μπορεί να διαμορφώσει μια ξεχωριστή λύση, φτιαγμένη ακριβώς στα μέτρα του. Και εγώ πιστεύω ότι αυτό που είναι ο στόχος και αντικειμενικά είναι το πρόβλημα και η λύση, είναι κάτι που δεν θα το πετύχουμε ποτέ. Και εγώ πιστεύω ότι μετά από πενήντα χρόνια δεν θα έχει βρεθεί η λύση, θα είναι οι επόμενοι Δήμαρχοι και θα λένε πως οι προηγούμενοι έβαλαν το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Όπως εμείς τώρα λέμε ότι οι προηγούμενοι Δήμαρχοι, γιατί κάπως έτσι έγινε, οι προηγούμενη περιφερειακή αρχή, ο ΕΔΣΝΑ, δεν ξέρω εγώ ποιος, αποφάσισε να κάνει έναν μαϊμού σταθμό μεταφόρτωσης στην Τροιζήνα για τα νησιά μας, όπου υποτίθεται ότι μεταφορτώνουμε, αλλά κανείς δεν μεταφορτώνει και τι έκαναν; Αντιμετώπισαν στην πραγματικότητα την αδυναμία να βρουν μια πραγματική λύση πριν 5, 10 χρόνια, 10 ουσιαστικά, και αντί για αυτό πήραν κάποια απορριμματοφόρα, τα οποία μάλιστα περισσεύουν και δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε και για αυτό ο συνάδελφος από την Ύδρα τα δίνει στον συνάδελφο από τις Σπέτσες, γιατί μας είναι άχρηστα. Και εμείς βέβαια που είμαστε στο Δήμο Πόρου, ακριβώς απέναντι από το Γαλατά 300 μέτρα, δεν πηγαίνουμε στον υποτιθέμενο σταθμό μεταφόρτωσης, που είναι 500 μέτρα ένα αμαξοστάσιο του Δήμου Γαλατά να κάνουμε μεταφόρτωση, γιατί δεν γίνεται, ήταν μια συνομωσία για να πάρουμε κάποια χρήματα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, κάπως έτσι Δήμαρχε.
Έτσι και τώρα συνωμοτούμε. Και εγώ λίγο, πολύ, το ίδιο κάνω, με τα 150.000€ μεταφορά και άλλα περίπου τόσα που δίνουμε στον ΕΔΣΝΑ για την είσοδο στην Φυλή. Πληρώνουμε την αδυναμία μας και την μη ικανότητα μας, γιατί δεν έχουμε και το νομικό δικαίωμα να βρούμε μια λύση πρακτική, οικονομική και περιβαλλοντικά βιώσιμη. Το ίδιο κάνουμε τώρα, το ίδιο θα κάνουν και οι επόμενοι μάλλον και έτσι θα περνούν τα χρόνια. Παρόλα αυτά είναι ευκαιρία μιας που μου δίνεται και ο λόγος, να πω έτσι θεωρητικά ότι κατά την γνώμη μου, όπως ειπώθηκε πριν πολύ σωστά από τον συνάδελφο, όλο το θέμα είναι χωροταξικό και όταν μιλάμε για χωροταξικά ζητήματα, η άλλη όψη του νομίσματος είναι πολιτική.
Που θα γίνει ο σταθμός μεταφόρτωσης; Στον Δήμο Τροιζηνίας; Θα ξεσηκωθούν οι κάτοικοι του Δήμου. Θα γίνει στον Πόρο; Αν υποθέσουμε ότι είχαμε το νομικό δικαίωμα να το κάνουμε; Όπου και να αποφασίζαμε ότι θα γίνει ο σταθμός στον Πόρο, θα ερχόντουσαν οι κοντινοί κάτοικοι, είτε είναι οικισμός είτε ένα σπίτι, να μας πουν ότι δεν θέλουμε εδώ, γιατί είναι η περιοχή μας, την υποβαθμίζετε και τα λοιπά. Όμως, εγώ ήθελα να πω ότι αν η Τοπική Αυτοδιοίκηση είχε αυτό το δικαίωμα, να κάνει τέτοιες επιλογές στην δική της επικράτεια, θα τις έκανε με κάθε κόστος. Δηλαδή, μακάρι να είχαμε το δικαίωμα στο νησί του Πόρου να μπορούσαμε να κουρέψουμε δέκα στρέμματα δάσους ή να πάμε κοντά στον Ναό του Ποσειδώνα, γιατί θα καταλήξω ότι η αδυναμία ας πούμε του δικού μας νησιού είναι ότι τα πάντα κάπου προστατεύονται από κάτι και δεν έχουμε και ιδιοκτησίες. Αν είμαστε ξέρω εγώ σε ένα κυκλαδίτικο νησί, το οποίο δεν είχε πεύκα, δεν υπήρχε πολιτιστική προστασία και ο Δήμος είχε οικόπεδα, θα μπορούσαμε να κάνουμε… Να βρούμε ένα χώρο και να κάνουμε ένα σταθμό μεταφόρτωσης, τώρα δεν μπορούμε. Αν είχαμε την νομική δυνατότητα να το κάνουμε, ναι θα τολμάγαμε σαν Δήμος, σαν Τοπική Αυτοδιοίκηση να κοντραριστούμε, να πάρουμε τις αποφάσεις μας με αντικειμενικά κριτήρια και να λύσουμε το χωροταξικό ζήτημα λοιπόν, που είπαμε ότι η άλλη η όψη είναι πολιτική, με κάθε κόστος που θα μας επέφερε, για να επιλέξουμε που θα γίνει μια μικρή… Ακόμα και το Πράσινο Σημείο, που για άλλους Δήμους στην Αττική είναι κάτι αυτονόητο. Εμάς μας έρχονται έγγραφα και μας ρωτάνε που κάνετε το Πράσινο Σημείο Δήμαρχε; Και δεν ξέρουμε τι να απαντήσουμε, γιατί δεν μπορούμε να το κάνουμε πουθενά. Ούτε την μεταφόρτωση μπορούμε να την κάνουμε πουθενά. Παίζουμε κρυφτούλι, μια δίπλα στα σχολεία, μια σε ένα ρέμα, μια σε ένα νταμάρι, μέχρι να είναι πολλές οι αντιδράσεις και να πάμε κάπου αλλού. Και πάλι, ευτυχώς δεν έχει γίνει μια σοβαρή καταγγελία για αυτό το πράγμα, γιατί θα παρέλυε όλο το σύστημα.
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Γ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ: Μακάρι λοιπόν… Όχι να τα λέμε, γιατί καμιά φορά με το να τα λέμε, ίσως και κάτι μπορεί να γίνει.
Το αντίστοιχο πρόβλημα λοιπόν, το θέμα χωροθέτησης, για να μιλάμε και να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, δεν έχει αντιμετωπιστεί και σε περιφερειακό επίπεδο ή σε εθνικό. Ακόμα και αυτά που ακούστηκαν, που εγώ τώρα ενημερώθηκα γιατί δεν είχα προλάβει να ενημερωθώ για το σχεδιασμό τον μελλοντικό, δεν περιλαμβάνουν κάτι στην γεωγραφική επικράτεια, περιφέρεια να το πούμε, κοντά στα νησιά. Κατά την γνώμη μου, δηλαδή ας ξεχάσουμε λιγάκι, ότι για κάποιους λόγους τα Κύθηρα είναι στην Περιφέρεια Αττικής ή και οι Σπέτσες και ο Πόρος. Παρόλα αυτά ο Πόρος, που έχει και ένα μεγάλο ηπειρωτικό τμήμα που φτάνει απέναντι από την Ύδρα, συνορεύει με τον Δήμο Ερμιόνης Κρανιδίου. Κατά την γνώμη μου λοιπόν από την Επίδαυρο μέχρι το Ναύπλιο, όλη αυτή η περιοχή έπρεπε να είχε έναν ΧΥΤΥ, πώς να το πούμε, ή έναν τεράστιο σταθμό μεταφόρτωσης να τα στέλνουμε στην Φυλή. Αυτό είναι μετά πρόβλημα που φεύγει από την δική μας εξουσία και λόγο να έχουμε. Αντικειμενικά όμως, θα έπρεπε όλη αυτή η περιοχή να είχε μια συνδιαχείριση. Δεν υπάρχει τέτοιος σχεδιασμός, ούτε καν τολμάμε να το σκεφτούμε, ακόμα και τα βήματα που σκεφτόμαστε ότι θα ήταν καλό να τα καταφέρναμε, αφορούν και πάλι μόνο τους Δήμους που τυχαίνει και ανήκουν στην Περιφερειακή Ενότητα Νήσων, από τον Πόρο, τον Γαλατά, την Ύδρα, τις Σπέτσες και τα λοιπά. Και όμως αυτοί οι Δήμοι συνορεύουν με άλλους δύο, τρεις που είναι γύρω γύρω και ανάμεσα απέναντι στο βουνό έχει κάτι τεράστιες εκτάσεις αναξιοποίητες, χωρίς δάση, χωρίς πολιτιστικές προστασίες, χωρίς τίποτα, που εκεί θα μπορούσε να γίνει μια τεράστια κατάλληλη μονάδα. Λοιπόν…
ΣΥΝΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Γ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ: Φυσικά και ακόμα και όπου καταφέρνουμε την διαδημοτική συνεργασία, την κοντινή σε επίπεδο της ίδιας Περιφερειακής Ενότητας, αυτό είναι το ελάχιστο. Το να μιλήσουμε με την διπλανή Περιφέρεια, είναι ένας τελείως άπιαστο όνειρο.
Λοιπόν, επομένως είπα, χωροταξικό, νομικό. Αυτά τα δύο τα αντιμετωπίζει ο καθένας, είτε μιλάμε για πρωτοβάθμια, είτε για δευτεροβάθμια Αυτοδιοίκηση, είτε για την κεντρική εξουσία. Και από εκεί και πέρα, όταν δεν καταφέρνει να τα αντιμετωπίζει, πληρώνει και τόσα χρόνια πληρώνουμε, θα συνεχίζουμε να πληρώνουμε και εγώ προσωπικά έχω βρει την υγειά μου, να τα πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Πληρώνουμε 150.000€ συν 150, περίπου 300 είναι, το 10% και ίσως και παραπάνω του προϋπολογισμού μας για την μεταφορά, να πάνε στο καλό τα απορρίμματα, τα ξεφορτωνόμαστε. Είναι πανάκριβη αυτή η υπηρεσία. Καταλήγω να λέω σαν ένα και μοναδικό αίτημα, να επιχορηγείται αυτή η μεταφορά με ένα ποσό που τα υπολογίσαμε 65€ τον τόνο, για να καλύπτει ακριβώς το κόστος. Και έχω ήσυχο το κεφάλι μου από την καθαριότητα, ξενοιάζω και ασχολούμαι με το βιολογικό, με την ύδρευση, με χίλια άλλα προβλήματα που έχει ο Δήμος και όπως στρουθοκαμηλίζουμε όλοι και βάζουμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί, το βάζουμε και εμείς στον δικό μας Δήμο. Αυτά. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ: Ωραία. Βλέπετε πόσο ενδιαφέρουσες είναι οι τοποθετήσεις με τις ιδιαιτεροτήτες που έχει ο καθένας, αλλά ακούγονται και προτάσεις. Βέβαια, το κοινό πρόβλημα είναι το χωροταξικό, όπως είπε και ο Κώστας ο Ιωαννίδης, το επανέλαβε και Δήμαρχος.