Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Είναι αλήθεια, ότι τις ημέρες αυτές ζούμε μια περίοδο, έντονων αναταράξεων στον Αυτοδιοικητικό Χώρο.
Εντάσεις βέβαια που έχουν άμεσα να κάνουν με την δεινή θέση στην οποία βρίσκεται η χώρας μας, τόσο σε επίπεδο δημοσιονομικό όσο και ανθρωπιστικό.
Η μάστιγα της ανεργίας έφθασε σε δυσθεώρητα ύψη, ενώ πολλοί συνάνθρωποί μας αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες στην καθημερινότητά τους.
Βέβαια το πρόβλημα δεν είναι σημερινό. Πέντε (5) χρόνια τώρα, η Αυτοδιοίκηση, βάλλεται από παντού.
Η μείωση των ΚΑΠ κατά 66%, η διαθεσιμότητα και απολύσεις των εργαζομένων, τα οικονομικά παρατηρητήρια και ο σφικτός εναγκαλισμός του Κράτους, έχουν καταλύσει κάθε έννοια ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ και ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΑΣ.
Το πρόγραμμα «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» επέβαλε νέες ρυθμίσεις με θετικές και αρνητικές επιπτώσεις.
Σε κάθε όμως περίπτωση δημιούργησε νέα δεδομένα στην λειτουργία των Δήμων.
Επομένως χρειάζεται προσαρμογή, αλλά και αλλαγές όπου υπήρξε αποτυχία.
Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο λειτουργίας του Θεσμού αλλά και της ίδιας της Κοινωνίας, οι αιρετοί της Αυτοδιοίκησης Δήμαρχοι και Δημοτικοί Σύμβουλοι, κλήθηκαν να βρίσκονται ξανά στην εμπροσθοφυλακή.
Ασπίδα κοινωνικής προστασίας στα δεινά του δοκιμαζόμένου λαού.
Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι δεν είναι εύκολο.
Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε καθημερινά λόγω των συγκυριών, έρχονται να προστεθούν σε ένα στρεβλό πλαίσιο λειτουργίας, που αφορά στον ίδιο τον αιρετό.
Αιρετός που αντιμετωπίζεται από την Κεντρική εξουσία σαν ένας ακόμα Δημόσιος υπάλληλος. Που οφείλει να ξέρει όλους τους Νόμους. Να έχει οικονομική άνεση. Να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, κόντρα στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα χωρίς τα απαραίτητα εργαλεία.
Να είναι ένας ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ – ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ. Που συχνά πυκνά δεν του συγχωρείται ούτε το λάθος. Με ότι αυτό σημαίνει για την ζωή του.
Όμως πολλές φορές η καλή θέληση ακόμα και η αυταπάρνηση δεν αρκούν.
Ο αιρετός, σαν άνθρωπος της ίδιας της Κοινωνίας με προσωπικά, οικογενειακά και επαγγελματικά προβλήματα πρέπει, για να είναι χρήσιμος και αποτελεσματικός να θωρακισθεί θεσμικά.
Υπάρχουν ρυθμίσεις στον υφιστάμενο Κώδικα, και αφορούν στον αιρετό, που ενώ δεν έχουν οικονομικές επιπτώσεις, παραμένουν.
Μια στρεβλή και πολλές φορές ανταγωνιστική Κεντρική Εξουσία με την Νομοθετική της δικαιοδοσία, υποβαθμίζει τον Αιρετό και κάνει δύσκολο το έργο του. Οφείλουμε να τα ξαναδούμε.
Ακόμα όμως και όσες ρυθμίσεις έχουν οικονομικό αντίκρυσμα, η περιστολή τους, θα πρέπει να είναι προσωρινή, όσο διαρκεί η ένταση της κρίσης.
Αφού τα οικονομικά μεγέθη σε σχέση με το γενικό πρόβλημα είναι ασήμαντα.
Σε κάθε περίπτωση, στόχος και μπούσουλας θα πρέπει να είναι η εκπλήρωση της Συνταγματικής Επιταγής και του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, για την δημιουργία των καλύτερων συνθηκών, για την άσκηση των καθηκόντων του.
Οι προτάσεις που θα κατατεθούν από τους εισηγητές, θα επιδιώξουμε να ενσωματωθούν στα συμπεράσματα του Συνεδρίου μας για περαιτέρω προώθηση στις επικείμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης.
Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Σήμερα παρά ποτέ πιστεύω, ότι η Κοινωνία έχει ανάγκη την Αυτοδιοίκηση και τους αιρετούς της.
Αιρετούς όμως που θα μπορούν με γνώσεις, με όρεξη για δουλειά αλλά και αξιοπρέπεια να ασκήσουν το λειτούργημά τους.